De grote dag van E & G
- Lisa Mulder
- 5 mei
- 5 minuten om te lezen
1 mei was het zo ver, de grote dag van E & G! De weersvoorspelling was ontzettend goed, het was namelijk rond de 23 graden. Beter weer kan toch niet? Zowel het bruidspaar als ikzelf waren er helemaal klaar voor. Het beloofde een dag te worden vol liefde, mooie details en spontane momenten ā en dat werd het ook. Van het first look moment tot de bingo later op de avond: alles klopte. In deze blog neem ik je graag mee door hun zonnige, liefdevolle bruiloft!
Mijn dag begon bij de bruid, waar ik het klaarmaken heb vastgelegd. Haar ouders en hun partners waren aanwezig en bij binnenkomst werd er nog druk gewerkt aan haar haar. Ik vind het altijd leuk om in deze ontspannen sfeer wat foto's te maken, voordat ik mij richt op de details zoals de jurk en sieraden.
Tussendoor kreeg ik een heerlijk gebakje en een kop thee ā toen wist ik al: vandaag hoef ik mij geen zorgen te maken over eten en drinken. Zo lief!Samen gingen we op zoek naar een mooie plek om de jurk op te hangen, en dat werd uiteindelijk een rustige hoek in de tuin. De ringen lagen bij de bruidegom, dus die kwamen later aan bod.
Tijdens het fotograferen vliegt de tijd altijd voorbij, en voor ik het wist had ik nog minder dan tien minuten bij de bruid ā en de jurk moest nog aan! Gelukkig was de planning ruim opgezet, en kon ik iets later dan gepland richting de bruidegom vertrekken.
De bruidegom maakte zich thuis klaar, samen met zijn ouders. Het was een kleurrijk tafereel: het prachtige trouwboeket lag al klaar, net als het bloemstuk voor op de auto en de corsages. Eerst was het tijd voor de bruidegom om zich aan te kleden. Er werd een felle strijd geleverd met de stropdas, en toen die (deels) gewonnen was, volgde de volgende uitdaging: de pochet.
Daarna kon ik de ringen en de geloften mooi vastleggen, samen met de bloemen als decoratie. De bruidegom is er ā in vergelijking met de bruid ā toch net wat sneller klaar mee. Althans, als de stropdas een beetje meewerktā¦
Buiten stonden nieuwsgierige buren al klaar om een glimp van de bruid op te vangen. Helaas voor hen vertrokken wij naar haar toe, dus zij kwamen voor niets. Al zou het ook wel een grappige twist zijn: dat de bruid zĆ©lf de bruidegom op komt halen. š
Eenmaal bij de bruid aangekomen, was het tijd voor hĆ©t moment: de first look! De bruidegom begeleidde ik naar de voordeur, met zijn rug naar het huis, terwijl ik de bruid ā met haar ogen gesloten ā naar de andere kant van de deur bracht. De deur ging langzaam open, we telden af... en daar was het moment.
Persoonlijk is dit denk ik ƩƩn van mijn favoriete momenten van de dag. Het is zó lief om te zien hoe een bruidspaar elkaar voor het eerst in trouwkleding ziet. De spanning, de zenuwen, en dan de blikken, de lach of een traan ā daar smelt ik elke keer weer van.
Na dit mooie moment was er nog even tijd voor een gezellige lunch. Daarna vertrokken we samen naar de locatie voor de loveshoot.
We gingen mooie foto's maken in het bos, waar een vijver lag met een houten brug eroverheen. Op weg daar naartoe hadden we nog even een spannend momentje: we kwamen een adder tegen die lag te zonnen midden op het pad. Niet per se wat je hoopt tegen te komen, maar het maakte het wel een hele ervaring! Bij het water lieten de kikkers zich ook goed horen ā het was poer natoer, precies zoals je het in gedachten hebt bij een shoot midden in het bos.
Na wat foto's op de brug en tussen het groen hadden we nog tijd om even uit te rusten. Dat kwam goed uit, want met die zomerse warmte liep de energie net iets sneller uit je lichaam dan anders. Een heerlijk rustig momentje, voordat de rest van de dag weer in volle vaart verderging.
De ceremonie vond plaats in het gemeentehuis, waar een ontspannen en warme sfeer hing. De bode leidde alles soepel en de trouwambtenaar wist het verhaal van E & G op een prachtige manier te vertellen. Het bruidspaar had zelf geloften geschreven, en die kwamen recht uit het hart. Niet alleen zijzelf en de gasten hadden het moeilijk om het droog te houden ā ook ik moest stiekem een traantje wegpinken. Toen de ringen werden uitgewisseld en het jawoord klonk, was het dan echt zo ver: ze waren officieel getrouwd!
Na de ceremonie werden de gasten naar buiten begeleid, waar het tijd was voor een soort koninklijke balkonscĆØne: een vrolijk moment met veel gezwaai en gejuich. Na het maken van een grote groepsfoto vertrokken we richting de laatste locatie van de dag ā een sfeervol paviljoen bij een klein, prachtig strandje in Friesland.
Het was natuurlijk prachtig weer, maar dat vonden niet alleen wij ā zoān 3000 andere mensen dachten er precies hetzelfde over en hadden zich verzameld op het strandje en het terras. Gelukkig had het restaurant een deel van het terras afgezet voor het feest, zodat we nog even heerlijk buiten konden genieten van het zonnetje in onze eigen bubbel.
Het diner bestond uit allemaal kleine, smaakvolle gerechtjes die in meerdere gangen werden geserveerd. Tussendoor werden er mooie speeches gehouden, maar dat was niet het enige moment waarop de emoties hoog opliepen⦠Zonder dat de gasten het wisten, zou tijdens het diner ook het geslacht van hun kindje bekend worden gemaakt! Dat zorgde natuurlijk voor ontzettend leuke, verrassende reacties bij familie en vrienden.
We hadden van tevoren bedacht om hier groepsfotoās te maken ā een goed idee, dachten we. Alleen hadden we even niet ingecalculeerd dat de hele regio hier zou neerstrijken. Om te voorkomen dat er allemaal halfblote zonaanbidders op de achtergrond van de groepsfotoās zouden staan, ben ik snel op zoek gegaan naar een rustiger plekje. Gelukkig was dat snel gevonden, en konden we daar alsnog mooie, ongestoorde fotoās maken.
Rond zeven uur verhuisden we naar boven in het restaurant, waar het tijd was voor de crazy party bingo (ik weet eerlijk gezegd even niet meer hoe het precies heette, maar het was hilarisch). De gasten moesten zelf de getallen op hun bingokaart noteren. In het begin werden er nog netjes balletjes gedraaid, maar daarna werd het één groot spel: getallen moesten worden geraden uit songteksten, gewonnen door lyrics af te zingen of door het volbrengen van gekke opdrachten. Er werd volop gelachen, gezongen en fanatiek gestreept.
Tussendoor kwamen de laatste gangen van het diner voorbij, en als toetje⦠taart! Daarna was het tijd voor een rustig moment: het gouden uur brak aan. De zon stond prachtig laag en dus besloten we nog een keer richting het water te gaan. Gelukkig was het inmiddels flink rustiger geworden, waardoor we in alle rust nog een paar dromerige fotoās konden maken om de dag mee af te sluiten.
Er waren ook nog super lieve meisjes die het natuurlijk hartstikke interessant vonden dat er een stel zo mooi gekleed langsliep. Je hoorde ze fluisteren dat er een bruiloft was en ze vroegen heel lief aan het bruidspaar of ze getrouwd waren. Toen ze het antwoord kregen, riepen ze enthousiast āgefeliciteerd!ā op een hele schattige toon. Het was zo'n puur en hartverwarmend momentje dat we het niet konden laten om er even van te genieten.
Al met al was het een fantastische dag! Wat mij echt raakte, was hoe iedereen zo om me dacht. Er werd goed in de gaten gehouden of ik wel genoeg te eten en drinken kreeg, en ik moet eerlijk zeggen dat ik mijn eigen eten voor het eerst niet eens heb aangeraakt! Ook werd ik regelmatig aangespoord om even te zitten en lekker te kletsen, wat echt heel gezellig was. Ik voelde me zo welkom, het was een ontspannen sfeer en ik ben daar ontzettend dankbaar voor. G & E, ik hoop dat jullie deze dag ook zo ervaren hebben. Heel veel liefde en geluk gewenst voor de toekomst! Ik ben zo blij dat ik de eer had om deze bijzondere dag voor jullie vast te leggen.

ComentƔrios